تذکر دادن به بیماران نیاز به رعایت یکسری نکات خاصی دارد تا کمترین تنش را ایجاد نماید. در این مقاله تلاش میکنیم تا به این نکات اشاره نماییم. به‌احتمال زیاد در محیط کاری بیمارستان با بیمارانی برخورد داشته‌اید که قوانین بخش و بیمارستان را رعایت نمی‌کنند. به‌عنوان مثال در بخش بلندبلند صحبت می‌کنند و رفتارهایی دارند که برای دیگر بیماران نیز مزاحمت ایجاد می‌کند و جو محیط را خراب می‌کند.

به نظر شما با این افراد چگونه باید برخورد کنیم؟

آیا می‌توانیم بنا را بر تذکر ندادن و انتقاد نکردن بگذاریم؟

چگونه تذکر دهیم که هم ناراحت نشوند و هم اینکه به صحبت ما توجه داشته باشند؟

برای پی بردن به پاسخ این سؤالات ادامه مقاله را از دست ندهید.

نکاتی که قبل از تذکر دادن به بیماران باید به آن توجه داشت

در برخورد با بیماران نمی‌توانیم بنا را بر تذکر ندادن بگذاریم بلکه باید تذکر بدهیم حتی گاهی مواقع تذکر بسیار جدی لازم است تا دیگر چنین اتفاقی تکرار نشود و فضای مثبتی که در بیمارستان حاکم است حفظ شود. در این شرایط نیز در ابتدا به مسئولیت و وظیفه خودمان توجه می‌کنیم و اگر احساس می نماییم که با تذکر ما موضوع خاتمه پیدا میکند این کار را انجام می دهیم ولی درصورتی‌که موضوع جدی است و کاری از دست ما ساخته نیست بهترین راه‌حل تماس با حراست است. خب اکنون موقعیتی را تصور کنید که شرایط به این اندازه جدی نیست ولی تعدادی از بیماران خلاف قوانین بخش عمل می‌کنند و یا به صحبت‌های ما بی‌توجه هستند در این حالت می‌توانیم با چند تذکر جدی و محترمانه این مشکل را رفع کنیم.

اما چگونه؟

قبل از تذکر دادن به بیماران و یا مراجعه‌کنندگان به دو نکته باید توجه ویژه داشته باشیم.

۱-حتماً باید دلیل محکمی برای تذکر دادن داشته باشیم چون تنها در این صورت است که بیمار متقاعد خواهد شد.

۲–تذکر دادن ما باید به‌گونه‌ای باشد که پس از انجام این کار،مخاطب نسبت به ما حس بدی نداشته باشد درواقع تذکر دادن ما اصلاً نباید جو محیط را بدتر کند بلکه باید فضایی را در بیمارستان حاکم کند که شرایط هم برای بیماری که به او تذکر داده‌ایم و هم برای دیگر بیماران مناسب‌تر شود. 

مراحل تذکر دادن به بیماران

برای اینکه تذکر دادن ما بیشترین کارایی و تأثیر را داشته باشد باید یکسری نکات را در زمان تذکر رعایت کنیم که در زیر به آن‌ها اشاره‌شده است.

۱)همیشه این موضوع را به‌صورت خصوصی مطرح کنیم و یا اگر شرایط به‌گونه‌ای استکه این امکان وجود ندارد(به‌عنوان مثال اگر بیمار در یک روز شلوغ در اورژانس بستری است) سعی کنیم به نحوی این موضوع را بیان کنیم که خیلی جلب‌توجه نکند.

۲) حتماً ببان کنیم که این تذکری که می‌دهیم بر اساس قوانینی است که در این بیمارستان حاکم است و اصلاً نظر شخصی ما نیست چون اگر بیمار احساس کند ما بر اساس عقیده خودمان به او تذکر داده‌ایم نه‌تنها به صحبت‌های ما بی‌توجه خواهد شد بلکه ما را فردی خودخواه و مغرور تصور می‌کند.

بنابراین حتما بیان می‌کنیم که این صحبت بر اساس قوانینی است که در این مرکز درمانی وجود دارد حتی اگر یک پستری از این قوانین در بخش باشد می‌توانیم از آن،برای ارجاع دادن استفاده کنیم. درصورتی‌که از علت این قانون آگاهی داریم،توضیح دادن آن برای بیماران نتیجه‌بخش بودن تذکر ما را چندین برابر خواهد کرد. بنابراین در مرحله دوم ملاک صحبت ما قانون است و تمام تلاش خود را می‌کنیم تا با ادبیاتی این موضوع را بیان کنیم تا مخاطب متقاعد شود.

۳)در زمان تذکر دادن به بیماران،شرایط و روحیه بیمار را باید در نظر گرفت. یعنی بیمار نباید بعد از تذکر،نسبت به ما حس بدی داشته باشد.چون هدف ما از این تذکر این است که شرایط محیط،برای مخاطب ما و سایر بیماران بهتر شود. برای این منظور بعد از بیان انتقادمان،حتماً بگوییم هر شخصی ممکن است یک سری از کارها را به دلیل سهل‌انگاری انجام دهد ولی خیلی راحت می‌توان با رعایت یک سری نکات ساده از این اتفاق جلوگیری کرد. یکی از مهم‌ترین اصولی که باید مدنظر داشته باشیم حفظ روحیه و نشاط بیماران است و هر اقدامی که انجام می‌دهیم به‌هیچ‌عنوان نباید این اصل مهم را زیر پا بگذارد.

چگونه دانش خود درزمینه­ی تذکر دادن به بیماران را به‌صورت کاربردی درآوریم؟

سعی کنید بعد از خواندن این مقاله برای اینکه دانش شما به‌صورت کاربردی باشد، حتماً این نکات را  مرور کنید تا در صورت لزوم تذکر،بتوانید به‌خوبی از دانسته‌هایتان استفاده کنید. درواقع چون اصلاً کار درستی نیست که به‌عنوان تمرین به مراجعه‌کنندگان و یا بیماران تذکر دهیم بنابراین بهتر است که هرروز این نکات مرور شود تا به‌صورت کامل به این اصول و نکات احاطه پیدا  کنیم. در این صورت اگر شرایطی پیش آمد که نیاز به انتقاد کردن و تذکر دادن به بیماران بود خیلی راحت می‌توانیم دانسته‌هایمان را به‌صورت عملی به‌کارگیریم. در پایان پیشنهاد می‌کنم خلاصه‌ای از این مقاله را یادداشت کنید و روزانه آن را مرور کنید و تنها در این صورت است که این نکات ملکه‌ی ذهن شما می‌شود و می‌توانید حتی در شرایط بحرانی نیز از دانش خود به‌صورت کاربردی و مؤثر استفاده کنید.